Nic co ludzkie nie jest mi obce

Poczuć wiosna-wiersz gwarowy

Zima łodeszła z Marzaną 
pomału idzie wiosna
z promykiym ciepłego słonka 
śmieje się do nas radosno

Łoblykła na zielono
pola łąki i drzewa
a teraz z ptoszkami w lesie 
wesołe pieśniczki śpiywo 

Ło tym że idą świynta
i wszystko się w koło miyni 
bo przeca Wielkanoc na karku
i doś już utropy na ziymi

Toż podaruje nom pukiet 
miękich żołtych kocianek
przywito biciym zwonow 
we Wielkanocny ranek 

bo Wiosna jak i te Świynta
niech kożdy s nas poczuje 
i zgodnie z zwyczjym tradycjom 
do nich się prziszykuje

autor

renia