Aby poznać świat należy spojrzeć nań z wielu perspektyw.

.
 Kto się boi Czarnego Luda?
Nikt!
A jeśli przyjdzie?
Lepiej bierz nogi za pas!
(dziecięca gra)

Pakuję walizkę i w drogę . O ile wrócę cała i zdrowa napiszę jak było.
Córka (mam nadzieję że żartobliwie ) zapytała czy napisałam testament....

                        ******************
Muszę wziąć w obronę naszych Rodaków.
 Przynajmniej jak na razie spotkałam samych miłych sympatycznych ludzi skorych do pomocy w razie czego .. Mam nadzieję że i tym razem będzie podobnie...


 http://podroze.onet.pl/plaze/sloma-z-butow/wr48q

 

Słoma z butów

- Polak na urlopie to nie jest zwykły Polak. To Polak wyrwany ze swojego środowiska. Nie musi za bardzo przejmować się tym, co powiedzą koledzy z pracy czy sąsiedzi. Ma urlop, więc "wrzuca na luz". I wtedy często wyłażą z niego najbardziej paskudne cechy. Uważa, że skoro zapłacił za wycieczkę, to wszystko mu się należy, i nie musi liczyć się z nikim ani z niczym.

- Spotyka się oczywiście sympatycznych, uprzejmych i ciekawych świata ludzi, ale nie zdarzyła mi się jeszcze grupa, w której nie miałbym jednego lub kilku "egzemplarzy". Potrafią życie zamienić w koszmar. I nie raz przeżywałem chwile, w którym chciałem panu dać w zęby, a panią kopnąć w dupę, bo im się należało.

Przykłady? Grupa przyjeżdża do hotelu. Dwie panie, którym oglądanie zabytków znudziło się już po dwóch dniach, są zachwycone basenem i plażą. Oznajmiają, że one zostają tu na dłużej, mimo że zgodnie z programem wycieczka zatrzymuje się w tym miejscu tylko na jeden dzień. Co może zrobić pilot? Oznajmić uprzejmie, że proszę bardzo, ale do następnego hotelu na trasie muszą dotrzeć na własny koszt.

Albo: Pani około 45-letnia, z mężem u boku, fuka i prycha, że następnego dnia odjazd spod hotelu zaplanowano na godz. 9 rano. Oświadcza, że na jutrzejsze przedpołudnie ma inne plany. Narzeka, że podczas wycieczki nie ma ani chwili na zrobienie zakupów. Mąż pali się ze wstydu, ale co ma robić.

Następnego dnia pani przychodzi do autokaru prawie dwie godziny po terminie planowanego odjazdu i uważa, że wszystko jest w porządku. Tu akurat pilot nic nie musi robić. Pozostali pasażerowie chcą zlinczować panią taszczącą skórzaną galanterię z tureckiego targu. Mąż robi wszystko, by stać się niewidzialny.

I jeszcze jedno: totalnie bezkonfliktowa grupa młodych ludzi (dwie pary i chłopak) znika gdzieś podczas wycieczki do monastyrów w greckich Meteorach. Po prostu ich nie ma. Pilot rwie włosy z głowy, szuka, wreszcie autokar odjeżdża. Późnym wieczorem grupa pojawia się w hotelu. Tłumaczą, że musieli "przypalić jointa, bo tak mistycznie nam się zrobiło". Przynajmniej przepraszają.

To był anarchiczny indywidualizm.
 Teraz malkontenctwo.

Zaczyna się od złego miejsca w autokarze. Dlaczego jest złe? Bo jest: z tyłu, z przodu, na kole, bo świeci słońce, bo wyjście za daleko.

Potem postoje: czemu tak rzadko, czemu tak często, a dlaczego nie możemy zatrzymać się akurat teraz, bo muszę do toalety. Dlaczego w tej kawiarni jest tak drogo? Nie mogliśmy zatrzymać się tam, gdzie będzie taniej?

Podróż: - A mógłby pan chociaż opowiedzieć, co teraz będziemy oglądać. Mówił pan? No dobrze, ale akurat zasnąłem. Przecież po to pan jest, żeby mówić.

- Dlaczego cały czas jeździmy? To ma być wypoczynek? Wiem, że to wycieczka objazdowa, ale ludzie wypocząć chcą, a nie tłuc się cały czas w autobusie.

Zwiedzanie: - Godzinę wolnego czasu? A co będziemy tu robić aż przez godzinę? Jeszcze nas okradną, pan najlepiej wie, że oni tylko na to czekają.

- Same stare kamienie, gdybym wiedział, że to takie atrakcje, to nigdy bym nie pojechał.

- Nie mogłem ani jednego zdjęcia żonie zrobić, bo cały czas się ludzie kręcili. Co tu takie tłumy chodzą?

- Panie, teraz to mam w dupie świątynię. Jak będę chciał, to se u siebie pójdę do świątyni i to prawdziwej. My tu znajdziemy knajpkę i pan nas zgarnie, jak będziecie wracać.

Hotele: - Telefony po godz. 22, że woda cieknie z kranu i lustro jest pęknięte, mimo że zatrzymujemy się tylko na jedną noc. Pretensje, że Niemiec dostał pokój z widokiem na morze, a my z żoną nie, chociaż w biurze nam obiecali. Jeden pan krzyczał mi do telefonu, że w hotelu jest dyskoteka i spać nie może, a przecież jutro musi wcześnie wstać.

 dwie nastolatki, które w Turcji nadużyły alkoholu i zwymiotowały: jedna do basenu, druga pod palmę. Były oburzone, że obsługa hotelu ma do nich pretensje. - Wyrażały się o personelu per "jeb… brudasy". Zero poczucia winy. Było mi wtedy autentycznie wstyd przed Turkami

Jednak z roku na rok przybywa klientów, którzy znają języki obce i nie panikują, gdy chcą zamówić coś w lokalnej kawiarni. Znajomość języka i obycie w świecie nie ma jednak nic wspólnego z charakterem.